Twórca

Pollesch jest autorem ponad 40 wystaw indywidualnych, prezentowanych w licznych miastach w Polsce i zagranicą, m.in.: „30 gum z cmentarza Remuh” (1991), „Dwadzieścia zdjęć z jednego negatywu w technice gumowej” (1992), „Pollesch w Atucie GUMY” (1995), „Konrad K. Pollesch GUMA” (1995), „Krakowskie zdjęcia w technice gumy” (2000), „Kilka portretów i prac wykonanych w technice gumowej” (2003), „Kraków 1960 – Paryż 1962” (2018), „DISPARU – ZAGINIONY PARYŻ” (2019). Uczestniczył również w wystawach zbiorowych takich jak „Polska współczesna fotografia artystyczna”, „40 lat ZPAF” Warszawa 1987, „Fotografia polska 1889 - 1979”, „Przemoc, seks, nostalgia” (1989), gdzie zdobył I nagrodę w kategorii „Nostalgia”. W latach 1987–1990 dokumentował działania teatru CRICOT 2 Tadeusza Kantora, czego efektem były wystawy: „Nigdy tu już nie powrócę” (1988), „Kantor w fotografii Pollesch'a” (1989), „Kantor i jego teatr”, „KANTOR, w drugą rocznicę śmierci” (1992). Przez kilkanaście lat związany był z Uniwersytetem Jagiellońskim i innymi krakowskimi uczelniami. Jest autorem około 80 okładek miesięcznika „Alma Mater” oraz był członkiem zespołu redakcyjnego. W tym czasie prezentował liczne wystawy związane ze środowiskiem akademickim, wśród nich cieszącą się ogromnym sukcesem wystawę fotomalarskich pastiszy „ANTENACI NASZYCH WIELKICH” (2003/2004).