Twórca
Plewiński Wojciech
31 sierpnia 1928 -
Okres działalności: 1955 -
Jeden z najważniejszych polskich fotografów powojennych. Portrecista, reportażysta, w obszarze fotografii kreacyjnej działał w fotografii ciała. Członek Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej FIAP i Związku Polskich Artystów Fotografików. Z wykształcenia architekt, w 1955 roku ukończył architekturę na Politechnice Krakowskiej, po której podjął pracę w Pracowni Konserwacji Zabytków w Krakowie, a rok później, na fali odwilży, ją porzucił i rozpoczął pracę jako wolny strzelec.
Fotografią zainteresował się jeszcze podczas studiów architektonicznych. Przez 45 lat, od 1957 roku, był związany z krakowskim „Przekrojem”, gdzie opublikował wiele reportaży i zdjęć mody, a przede wszystkim był autorem ponad 500 okładek pisma. W 1959 roku rozpoczął współpracę z krakowskimi teatrami. Udokumentował ok. 700 spektakli teatralnych m.in. w Teatrze Rapsodycznym, Teatrze im. Słowackiego, Teatrze STU, Teatrze Ludowym i Teatrze Starym w Krakowie oraz w teatrach w Warszawie, Wrocławiu, Katowicach, Chorzowie, Tarnowie, Bielsku, Łodzi i Zakopanem. Współpracował również z Wydawnictwem Muzycznym (1950-1960) oraz "Tygodnikiem Powszechnym" (od 1956), dla którego wykonywał zdjęcia ilustrujące teksty reportażowe.
Był związany z Piwnicą pod Baranami. Dzięki Tadeuszowi Kantorowi i galerii Krzysztofory wszedł w środowisko krakowskich artystów. Pod koniec lat 50. XX wieku brał udział w spotkaniach Jazz Camping na Kalatówkach, gdzie fotografował m.in. Romana Polańskiego (tańczącego na stole w piżamie) i Krzysztofa Komedę. W 1959 roku wystąpił w krótkometrażowym filmie Krzysztofa Zanussiego „Cement i słowo”.
Wojciech Plewiński prezentował swoje prace na wielu wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, otrzymał też liczne nagrody, m.in.: pierwszą nagrodę za Fotografię Prasową w Warszawie (1959), złoty medal za fotografie teatralne w jugosłowiańskim Nowym Sadzie (1968), medal za fotografię „Starzy ludzie” w Madrycie (1969) i pierwszą nagrodę za reportaż „Jan Paweł II w Polsce” (1979).
Artysta został odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia na polu kultury i sztuki, Złotym Krzyżem Zasługi, srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i Nagrodą Miasta Krakowa.
Prace Wojciecha Plewińskiego znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Centrum Scenografii Polskiej w Katowicach, Muzeum Narodowego Starego Teatru w Krakowie i Muzeum Fotografii w Krakowie.