Twórca

Okres działalności: 1880 - 1948

J. F. Langhans & Co - zakład prowadzony przez Jana Langhansa (ur 9 lipca 1851 – zm. 22 marca 1928), jednego z pionierów fotografii portretowej. Swoje pierwsze studio założył już w 1876 w Jindřichův Hradcu, działało do 1890. W 1880 Langhans uzyskał pozwolenie na otwarcie zakładu w samym sercu Pragi, przy ulicy Vodickowej 37, który już wkrótce odniósł spory sukces. Najważniejszą częścią kolekcji fotografii Langhansa jest Galeria Osobistości. Studio odwiedzało wiele sławnych postaci przełomu wieków - od monarchów, przez artystów, aktorów i pisarzy, po polityków. W otwartej w 1887 filii w Mariańskich Łaźniach, wykonywano fotografie odwiedzających uzdrowisko, znamienitych postaci, jak choćby króla brytyjskiego Edwarda VII. Z biegiem lat działalność została rozszerzona o kolejne oddziały w Pilznie, Czeskich Budziejowicach (1898), Hradcu Králowém (1902) oraz Náchodzie (1920). Czasem na winietach pojawiała się także nazwa „J. F. Langhans & Co.”- litera F. była nawiązaniem do imienia ojca Langhansa, Františka. Podobnie jak wielu artystów tego czasu, również w studio przy Vodickowej, podczas portretowania używano malowanych, dekoracyjnych teł, nawiązujących estetyką do romantycznych widoków natury znanych z dzieł malarskich. Wystrój ubogacały także drobne rekwizyty, takie jak książki, kwiaty i niewielkie meble. Charakterystycznym stało się także celowe rozmycie drugiego planu i skupienie uwagi bezpośrednio na modelu. Zakład inwestował w nowoczesny sprzęt oraz zapewnienie komfortu klientom, oferując kilka pokoi do fotografii indywidualnych, jeden do grupowych (nawet do 100 osób jednocześnie) oraz posiadał własne pracownie retuszu czy kopiowania. Jako jeden z pierwszych Langhans używał elektrycznego oświetlenia oraz stosował na szeroką skalę techniki reklamowe. W pierwszej dekadzie XX w. w studiu Langhansa pracował znany piktoralista - Vladimír Jindřich Bufka. Praski zakład często wykorzystywany był również jako miejsce scenograficzne przy kręceniu pierwszych filmów. W 1919 Victor Meisner, zięć Langhansa, przejął zakład i kontynuował jego tradycje portretową. W 1948 studio upaństwowiono, co poskutkowało wyrzuceniem ogromnej części zbieranych przez lata negatywów (według polityki firmy archiwizowano wszystkie fotografie). Dom został zwrócony rodzinie dopiero w 1991, w ramach restytucji, a podczas remontu, siedem lat później, znaleziono zachowane 9 tysięcy szklanych płytek z negatywami. Obecnie przy ulicy Vodickowej znajduje się praska Galeria Fotografii Langhansa. Bibliografia: https://cs.wikipedia.org/wiki/Jan_Nepomuk_Langhans [dostęp: 05.03.2021].