Twórca

20.10.1912 - 31.05.1992

Henryk Hermanowicz - urodzony w Wilnie fotografik. W latach 1929–1933 odbywał praktykę w pracowni Jana Bułhaka. Debiutował podczas Drugiej Ogólnopolskiej Wystawy Fotografiki w Krzemieńcu (1930). Pracował jako instruktor w Szkolnej Pracowni Fotograficznej Liceum Krzemienieckiego (od 1937). W tym czasie stworzył zbiór ok. 2000 zdjęć m.in. krajobrazu, architektury i folkloru. Prowadził pracownię fotograficzną w Muzeum Ziemi Krzemienieckiej (1939–1941), a od 1942 był współwłaścicielem zakładu fotograficznego w Krzemieńcu. Po wojnie zamieszkał w Krakowie, od 1945 zatrudniony w pracowni J. Rosnera. Był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz Polskiego związku Artystów Fotografów (nr leg. 13), współpracował z tygodnikiem „Przekrój”. Pracował również jako operator w Łódzkiej Wytwórni Filmów Oświatowych i działał w Komisji Fotograficznej PTTK. Specjalizował się w tematyce krajoznawczej, przez wiele lat tworzył również artystyczną dokumentację pejzażu i zabytków Krakowa. Za swoją twórczość wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, m.in. honorowym członkostwem ZPAF oraz Danske Camera Pictoliarister, dyplomem EFIAP, a także Nagrodą Artystyczną Miasta Krakowa. Zmarł w Krakowie. Bibliografia: Piwowarski J., Wileńskie środowisko fotograficzne w okresie międzywojennym, Częstochowa 2016, s. 108-111. Płażewski I., Dzieje polskiej fotografii, Warszawa 2003.