Twórca

1931-1999

Rzeźbiarka, performerka, uznawana za jedną z pionierek sztuki feministycznej. Uczennica wybitnego rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego. Od początku lat 60. poszukiwała nowych rozwiązań formalnych, związanych z kobiecym przekazem. W cyklu Rotundy (1960–63) łączyła ciężkie betonowe bryły z miękką tkaniną. W cyklu Gorsety (1965–67) tworzyła obiekty z papier mâché. Gorset stał się dla niej symbolem zniewolenia nie tylko ciała kobiety, ale i jej duszy. Sztuka Pinińskiej miała wyraźne przesłanie feministyczne, a jej hasłem stało się „zrzucić mentalne gorsety”. W pracy Stół jestem sexy (1969) elementy kobiecego ciała leżą na stole jako danie do męskiej konsumpcji. Problem uprzedmiotowienia kobiet rozwinęła w cyklu Psychomebelków (1969–73). Od połowy lat 70. zaczęła stosować tkaniny wypychane watą i gąbką, pomalowane na kolor różowy, który stał się jej kolorem sztandarowym. Jej rzeźby mają wyrafinowaną formę, są lekkie, miękkie, wypełnione erotyką. Od roku 1976 Pinińska robiła także akcje odnoszące się do feminizmu i własnej sztuki oraz afirmujące przyrodę, w otoczeniu której najczęściej się odbywały. Miały one charakter site-specific.