Twórca

Okres działalności: 1856 - 1899

Laurent J. – hiszpański zakład fotograficzny założony w 1856 przez Jeana „Juana” Laurent Miniera, francuskiego fotografa. Laurent, urodzony w 1816 w Garchizy, od 1843 mieszkał w Hiszpanii, gdzie otworzył pierwsze atelier przy de San Jeronimo 39 w Madrycie. Zaczął też wtedy używać imienia Juan zamiast Jean. Zakład był jednym z najsławniejszych hiszpańskich przedsiębiorstw fotograficznych połowy XIX wieku. Już w 1858 Laurent, jako jeden z najbardziej rozpoznawalnych fotografów, zaproszony został do publikacji swoich zdjęć w magazynach „El Muse Universal” oraz „La Crónica”. W tym samym roku wystawił swoje prace na jednej z niewielu zagranicznych wystaw, w Londynie, na ekspozycji Towarzystwa Fotograficznego. W latach 60. został nadwornym fotografem królowej Izabeli II. W szczytowym okresie zakład zatrudniał setki pracowników, miał też swoją filię w Paryżu. Stamtąd fotografie rozprowadzane były do innych europejskich miast. Od 1959 Laurent stał się członkiem francuskiego towarzystwa fotograficznego. W 1866 wraz ze swoim współpracownikiem, José Martínezem Sánchezem, opatentował papier leptograficzny z dodatkową warstwą siarczanu baru, jako alternatywę dla papieru albuminowego. Odbitki wykazywały dużo większą czułość na światło a ich baza była w efekcie o wiele bielsza niż znane odbitki albuminowe. W tym samym roku w Paryżu otwarto Firmę Leptograficzną, gdzie oferowano próbki nowego wynalazku do przetestowania. Szeroką popularność papier leptograficzny zyskał jednak dopiero 15 lat później, w Niemczech. Co ciekawe, większość zachowanych dzieł zakładu Laurenta wykonana została na papierze albuminowym. Atelier oferowało szeroki zakres usług fotograficznych. Od widoków hiszpańskich i portugalskich miast, zabytków i tematów industrialnych, po reprodukcje największych dzieł sztuki hiszpańskich mistrzów oraz portrety znanych osobowości i mieszkańców Półwyspu Iberyjskiego. Najbardziej znane są fotografie dzieł Francesco Goyi z 1874, które pomogły przy późniejszym transferze obrazów na płótno. J. Laurent zaczął także wydawać limitowane, wielkoformatowe albumy fotograficzne, serie pocztówkowe i plakatowe. W 1866 zakład opublikował album z kolekcją dzieł sztuki Muzeum Prado, z którą to instytucją, od lat 70. do swojej śmierci, Laurent miał podpisaną umowę na wyłączną współpracę. Ponadto jego fotografie linii kolejowych, razem z ujęciami Kanału Izabeli II wykonanymi poprzez Charlesa Clifforda, zostały wystawione w 1867 na Wystawie Międzynarodowej w Paryżu. Jedną z jego najważniejszych serii fotograficznych są artystyczne ujęcia architektury industrialnej, dokumentujące postępująca rewolucję przemysłową, a szczególnie nowopowstałe linie kolejowe. Pozwolił na to rozwój fotografii. W tym właśnie czasie możliwe stało się wykonywanie na szeroką skalę zdjęć w plenerze. W 1875 zakład zmienił nazwę na „Laurent y Cia”. Od 1883 prowadziła go przybrana córka Laurenta, Catalina, oraz je mąż, Alfonso Roswag, który już od kilku lat praktykował w atelier jako jeden fotografów. Jean Laurent zmarł w 1886. Zakład działał do śmierci Roswaga w 1899. Bibliografia: Encyclopedia of Nineteenth-Century Photography, red. Hannavy J., New York 2008.