Twórca

1850 - 1925

Carlo Brogi - włoski fotograf, syn Giacomo Brogiego. W 1881 wraz z bratem Alfredo przejął firmę ojca, która w tym czasie zyskała już sporą popularność na skalę międzynarodową. Specjalizowali się przede wszystkim w fotograficznych reprodukcjach dzieł malarskich, dzięki czemu już w latach 1893–1894 wydali trzytomowy katalog z dziełami mistrzów wystawianych w Palazzo Pitti oraz Bibliotece Ambrozjańskiej. W późniejszym czasie wykonali również serie fotografii w Pompejach oraz Neapolu, nadając im taką samą numerację, co w katalogu, co znacznie utrudniło późniejszy proces datacji dzieł. Aby chronić prawa autorskie zakładu, Carlo zaangażował się w działalność Włoskiego Towarzystwa Fotograficznego, wkrótce stając się nawet jego wiceprezesem. W 1885 wydał dwie broszury, gdzie poruszał wspominane problemy prawne („Sulla proprieta delle Fotografie” oraz „In proposito della protezione legale delle fotografie”). Jako jeden z pierwszych artystów zastrzegł swoje dzieła znakiem „R.I.”, czyli „Riproduzione Interdita” (powielanie zabronione bez autoryzacji autora). Pierwsza wystawa jego prac powstała w 1887, a dwa lata później opublikował obszerny katalog, składający się z 308 stron, na których przedstawiał dzieła powstałe od początku działalności atelier. Były to więc przede wszystkim fotografie autorstwa Giacomo Brogiego. Znane są reedycje pozycji z 1899 (wydanie uzupełnione), 1903, 1907 oraz 1912. W 1895 Brogi opublikował „Il ritratto in fotografia”, rozprawę o fotografii portretowej. Razem z najważniejszymi ówczesnymi artystami, takimi jak bracia Alinari oraz James Anderson, wyruszył w 1896 do Berlina na Międzynarodową Wystawę Fotografii Amatorskiej, gdzie pokazał panoramy Florencji oraz ujęcia rzeźby i obrazy z Galerii Uffizi. Starając się dorównać bieżącym potrzebom rynkowym oraz aby zdobyć zainteresowanie turystów, Brogi zajął się pod koniec XIX stulecia fotografią stereoskopową. Mniejszy format fotografii, a co za tym idzie, niższa cena, sprawiły, że dzieła spotkały się z szeroką aprobatą. Owocem tych działań był złoty medal zdobyty na Światowej Wystawie w Paryżu w 1900. Od tego czasu artysta wydawał fotografie pojedynczo, w seriach i albumach. Dokumentował m.in. zbiory muzeum w Sienie, a w latach 1911–1919 był redaktorem miesięcznego czasopisma „Giacomo Brogi, Fotografo-editore”, poświęconego działalności zakładu. Po śmierci braci działalność zakładu kontynuowała ich siostra, Eugenia, ale kolejny rozwój firmie przyniósł dopiero 1940, kiedy została przejęta przez syna Eugenii, Giorgia, oraz jego wspólnika Gino Malenottiego. Znani byli ze znakomitych reprodukcji dzieł rzeźbiarskich. Ostateczny kryzys nadszedł wraz z drugą wojną światową i bombardowaniem w 1944 oraz powodzią w 1966, która zniszczyła część archiwów studia. Zobacz więcej: Giacomo Brogi. Bibliografia: Encyclopedia of Nineteenth-Century Photography, red. Hannavy J., New York 2008.